06 Ιουνίου 2022 - Αρθρογραφία
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως κράτος και ως λαός και αποτελεί μεγάλη απειλή, είναι, δυστυχώς αναμφίβολα, το μεταναστευτικό. Ολόκληρες περιοχές έχουν καταληφθεί και γκετοποιηθέι από αιτητές πολιτικού ασύλου. Περιοχές όπως την Χλώρακα, το κέντρο της Λευκωσίας, η περιοχή της Κοκκινοτριμιθίας, η περιοχή της Τερσεφάνου έχουν πλέον αλλοιωθεί, ως προς τον δημογραφικό τους χαρακτήρα, προκαλώντας μαζί με την αλλοίωση ένα αίσθημα φόβου και ανασφάλειας στους νόμιμους κατοίκους αυτών των περιοχών. Στην πλειοψηφία αυτοί οι αιτητές είναι, κατά γενική ομολογία, ψευδοαιτητές πολιτικού ασύλου, καθώς βλέπουν την Κύπρο ως τον ιδανικό παράδεισο διαμονής αν λάβει κανείς υπόψη τα επιδόματα και τα άλλα οφέλη που λαμβάνουν. Στην τελική, ζουν σε βάρος των αυτόχθονων και νόμιμων κατοίκων της Κυπριακής Δημοκρατίας, ιδίως λόγω της ανικανότητας του κράτους αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαχειριστεί επιτυχώς την τεράστια αυτή μάστιγα.
Η συνεχής όξυνση του προβλήματος εντοπίζεται κυρίως σε δυο πυλώνες:
>Πρώτον, στην τεράστια καθυστέρηση που παρατηρείται στην εξέταση των αιτημάτων για παραχώρηση άσυλου αλλά και στην χρονοβόρα νομική διαδικασία που έπεται σε περίπτωση που ο αιτητής κάνει έφεση στην απόφαση απόρριψης του. Σημειωτέο ότι τις περισσότερες φορές οι εφέσεις εκ μέρους των αιτητών καταχωρούνται σκοπίμως για εξασφάλιση χρόνου, καταχρώμενοι του δικαιώματος που παραχωρεί η δικαιοσύνη. Αυτό συνεπάγεται, για τον αιτητή δωρεάν διαμονή και πιθανότατα επιδόματα ενώ για το κράτος δυσβάσταχτα έξοδα. Επιπρόσθετα, η αδυναμία επιστροφής μεγάλου όγκου αιτητών λόγω έλλειψης συνεργασιών και συνεννόησης με τα κράτη από τα οποία προέρχονται, παρατείνει την παραμονή στην Κύπρο αυτών που θα έπρεπε να είχαν απελαθεί. Η δε παραμονή προξενεί άλλα τόσα αλυσιδωτά ζητήματα όπως αύξηση της εγκληματικότητας, οι υπόγεια προώθηση παράνομων δραστηριοτήτων κοκ.
>Δεύτερον και σημαντικότερο, η Κύπρος έχει καταστεί ένας από τους πιο ελκυστικούς προορισμούς για τις τάξεις των εμπόρων ανθρώπων αλλά και των ίδιων των ψευδοαιτητών. Έχει πια γίνει ευρέως γνωστό σε κάθε γωνιά της Αφρικάνικης ηπείρου ότι σε ένα νησί κάπου στη Μεσόγειο εφόσον καταφέρουν να αφιχθούν θα πληρώνονται πολύ καλύτερα και μάλιστα για να κάθονται σε αντίθεση από το αν δούλευαν σκληρά στις χώρες τους. Έτσι λοιπόν, οι ροές αυξάνονται μέρα με τη μέρα.
Η Κύπρος κατάντησε να έχει τη μεγαλύτερη αναλογία πληθυσμού – μεταναστών σε όλη την Ευρώπη. Κι ενώ στο παρελθόν οι ροές προέρχονταν από χώρες που ήταν εμπόλεμες ζώνες όπως πχ. της Συρίας, σήμερα καταφθάνουν καθημερινά από διάφορες χώρες της Αφρικής μέσω της πράσινης γραμμής 100 και πλέον παράνομοι μετανάστες. Ενδεικτικό της κατάστασης, ότι από τον Ιανουάριο του 2022 έχουν καταχωρηθεί περίπου 10000 νέες αιτήσεις. Την ίδια ώρα οι επιστροφές και η εξέταση των αιτήσεων κινούνται με πάρα πολύ πιο αργούς ρυθμούς από τις εισροές και για το ίδιο χρονικό διάστημα έχουν επιστρέψει στη χώρα τους μόνο 1500.
Το πρόβλημα διογκώνεται, η Τουρκία επιδίδεται σ’ ένα υβριδικό πόλεμο σπρωξίματος μεταναστών, η Ευρώπη σφυρίζει αδιάφορα και τα αποσπασματικά μέτρα που παίρνονται δεν είναι ικανά να δώσουν λύση στο τεράστιο πρόβλημα που απειλεί να διαστρεβλώσει παντελώς τον χαρακτήρα της χώρας μας. Μιας χώρας που έζησε στο πετσί της την προσφυγιά και την ξενιτιά και είναι πάντα φιλόξενη όπως και ο λαός της, για αυτούς όμως που πραγματικά το έχουν ανάγκη. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αφήσουμε την Κύπρο μας να γίνει έρμαιο στις ορέξεις των παράνομων ψευδοαιτητών και φυσικά των ηθικών τους αυτουργών
Λύσεις υπάρχουν φτάνει να είναι διατεθειμένη η Κυβέρνηση να ασπαστεί μια ολιστική και ολοκληρωμένη προσέγγιση και στρατηγική αξιώνοντας και απαιτώντας την οφειλόμενη στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να έχει τα εφόδια από να εφαρμόσει πολιτικές που θα συνδράμουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Κάποιες εισηγήσεις που θα μπορούσαν πιθανόν να υιοθετηθούν είναι:
• Να διακοπούν κάθε είδους επιδόματα και οι αιτητές να δικαιούνται μόνο κουπόνια για τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης τα οποία να μην εξαγοράζονται και να μην ανταλλάζονται.
• Να εξεταστεί η λειτουργία κοινωνικών παντοπωλείων για τη σίτιση τους σε συνδυασμό με την πλήρη κατάργηση επιδομάτων και κουπονιών.
• Να υιοθετηθεί το μέτρο της κοινωνικής και δημόσιας εργασίας για όλους ανεξαιρέτως εκτός σε αυτούς που νόμιμα εργάζονται.
• Οι κατέχοντες διεθνούς προστασίας, δηλαδή αυτοί που έχουν εγκριθεί, πρέπει να είναι οι πρώτοι που θα ακολουθήσουν διαδικασία ένταξης στην κοινωνία, μαθαίνοντας τη γλώσσα και παίρνοντας μια ειδίκευση για να μπορούν να δουλέψουν και να συνεισφέρουν σε φόρους, ΓΕΣΥ, κοινωνικές ασφαλίσεις κτλ.
• Όσοι συλλαμβάνονται να ασχολούνται με παράνομες δραστηριότητες να απελαύνονται άμεσα ή/και να φυλακίζονται. Ενδεχομένως να χρειάζεται η θέσπιση αντίστοιχης νομοθετικής πρόνοιας χωρίς επιφυλάξεις και παραθυράκια διαφυγής.
• Να προσληφθεί άμεσα μεγάλος αριθμός εκτάκτων υπαλλήλων με αποκλειστικό σκοπό το ξεκαθάρισμα των αιτήσεων των αιτητών.
• Να θεσμοθετηθούν ειδικές ταχείες διαδικασίες εξέτασης όλων των περιπτώσεων που αφορούν σε υποθέσεις που εκκρεμούν ενώπιον δικαστηρίων και δικαιοσύνης. Ίσως με την προσωρινή ανάθεση του χειρισμού των υποθέσεων αυτών σε συγκεκριμένο δικαστήριο και την αντίστοιχη επιμόρφωση των Δικαστών προς εξυπηρέτηση του σκοπού.
• Να αυξηθεί η αστυνόμευση σε περιοχές που έχουν ήδη τεράστιο πρόβλημα γκετοποίησης και είναι γνωστές στις αρμόδιες αρχές.
• Να δοθούν κίνητρα αναβάθμισης περιοχών για να γίνουν ελκυστικές στους νόμιμους κατοίκους της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως συμβαίνει τώρα στην εντός των τοίχων πόλη της Λευκωσίας.
Αν δεν δράσουμε έστω και την ύστατη αποφασιστικά και αποτελεσματικά θα κλαίμε επί ερειπίων. Αν δεν δράσουμε τι κράτος και ποια χώρα θα παραδώσουμε στα παιδιά μας